Wiedzeni uczuciem miłości Sławii i twórczego niepokoju...
Młodziśmy i ciągle doświadczający, aczkolwiek pełni mocy i woli tworzenia, rozpłomieniamy oto swaroże pochodnie pośród mroku bezdziejów otaczających naszą rzeczywistość “polską” zwaną...
Jako Prapatrioci Polscy, nie mogąc już dłużej przyglądać się tej miernocie poczynań różnorakich "odnowicieli", (że o typowych wegettonach nie wspomnimy) wskrzeszamy Myśl naszych Bogorłów Zadrużnych, by podążać jej przykładem i by dać ją tym, którzy mając podobną nam wole i moc, zarazem chcą i pragną służyć i pracować dla Naszego Narodu i Ojczyzny.
Każda dziedzina wykonanej tu pracy, wysiłek myślowy, trud fizyczny czy poniesiony nakład materialny jest wzajemnie współmierny i jednakowoż ważny dla Naszej Idei, którą składamy w hołdzie Narodowi i Ojczyźnie.
Niewielu nas dzisiaj niesie te zarzewia – rozpłomienia Nowej Kultury Polskiej, nie wszystkie jeszcze dziedziny życia kulturowego narodu opanowane przez nas teoretycznie zostały, ale i te z czasem wzniesiemy jako stanice nowego żywota polskiego. Najpierw jednak musimy zniszczyć i zniszczymy (nie zatracając przy tym właściwego zmieru) "bastiony bastardów mentalnych". Przykładem dla nas i stanicą pracy naszej jest dziedzictwo Kulturalizmu. Bałwany zostawmy bałwanom. Boskie cechy wyrażają się w Nas, poprzez Naszą Twórczość. Nie ojciec - Bogorzeł ma uznać swoje ojcostwo nad nami, ale to my mamy uczynić się godnymi synostwa swego ku Niemu.
Sędruga - Zadruga Rodzimej Wiedzy
