Pieśń śpiewana w kręgu Zadrużan w Konzetrazion Lager Sachsenhausen
Pieśń Zadrużan
1. Oto staje w krąg Sławów gromada - Szczep budowniczych tworzących swój świat
W którym małość już nie włada - Zadrużnego w nim życia tkwi ład
2. Nam nie trzeba władzy ani złota - Bowiem duch sprawczy stanowi nam rząd
Hasłem zadrużna wspólnota - Personalizm zwalczymy jak trąd
Ref./ Niech się niesie ten zadrużny śpiew, do miast wszystkich, do wsi i do gmin
I niech woła jak zew, że kto ziemi tej syn, ten niech staje w szereg nasz jak brat
Z mroku dźwignąć ku sławie ten Świat !
3. Wiemy wszak, że tworzyć byt to walka - Przyszłość wymaga zmian postaw już dziś.
Dogmat jest wstecznością Świata - Ciąg rozwoju otwarta śle myśl.
4. Drogowskazem nam wartość człowiecza - Horyzont dążeń, dokonanie dzieł
Mijać znacząc tysiącwiecza - To sens życia i otwarty cel
Ref./ Niech się niesie ten zadrużny śpiew, do miast wszystkich, do wsi i do gmin
I niech woła jak zew, że kto ziemi tej syn, ten niech staje w szereg nasz jak brat
Z mroku dźwignąć ku sławie ten Świat
5. Z dłonią w dłoni jak żywe ogniwa - Świat opleciemy łańcuchem swych rąk
Sławia zrodzi się prawdziwa - Mozół w twórczość zmienimy bez mąk!
Ref./ Niech się niesie ten zadrużny śpiew, do miast wszystkich, do wsi i do gmin
I niech woła jak zew, że kto ziemi tej syn, ten niech staje w szereg nasz jak brat
Z mroku dźwignąć ku sławie ten Świat!
Pieśń śpiewana w kręgu Zadrużan w Konzentrazion Lager Sachsenhausen - Oranienburg 1943 roku, wg przekazu Bogusława Stępińskiego - Wojsława / Melodia: prof. Jan Pędzimąż / Słowa: Edward Dobrski (~1938 r.) / Zwrotki III i IV uzupełnił Józef Brueckman / Zapis nut odtworzył prof. Edmund Kajdasz /