Gędźbina STORGJA
Był sobie Drogomir z Grodu Jarogniewa i była sobie jesień bezpańskiego 1993 roku. Czasu owego błądzący po jarockich ulicach i miejscach spotkań tubylczej młodzi, kosiężny Drogomir napotkał znajomka, którego to Gościmirem przezywając, przymówił do owego gędźbowania rodzimegoż, boć jako i Drogomir, rodzimej myśli był takoż i Gościmir; ten ci zasię pałeczkami w koźle skóry pobijał w trzech gędźbinach różnistych początków jak i końców. Kosiężnym był ci on, ten Gościmir takoż jako i Drogomir, to też dorzecznie zgadani powzięli się z zamiarką wytworzenia gędźbiny jarockiej, co to by i narodową i rodzimowierczą za razem była i przygrywała dla miejscowych narodników, chocie to nie kosiężnych ale ogoleńców u których jednakoż owi dwaj tworzyciele godnością niemałą a zacną się cieszyli. Takoż powstała zakładź gędźbiny co to ją Drogomir mianował STORGJĄ JAROCKĄ!, co to z prasławskiej mowy STRAŻ GRODU JAROTY! (= JAROGNIEWA = JAROWITA) oznaczać miała toć i znaczyła owoż. Owi drugowie, zwąchawszy miejsce na swoje gędźbowanie , poznajomili i zawlekli do swojego pomyśliwego koliska niejakich strunników, co to ich mianowali Ściborem i Tomisławem. Przez jesień owegoż roku pogrywając ku sobie i gronu narodników z Grodu Jarogniewa postroili kilka gromkich pieśni sławskich.
Gędźbina STORGJA! byłaby trwała i rozwijała się "Ku Sławie" jej rodzimych korzeni aleć jakowaś łapa nieczysta przywspakczyniła się owej storgjańskiej drużbie i ta straciła miejsce swoich spotkań. Nie mogąc najść miejsca nowego i okoliczności różnakie okoli tegoż zmusiły drugów storgjańskich do przerwania tegoż zacnego zamiaru jakim było opiewanie naszych sławskich wrzemion...
Po STORGJI! ostały się jeno słowa pieśni co to je Drogomir popisał... i tu kończy się boja o STORGJI!, choć jej czas nie minął... boć to juże wiosną roku bezpańskiego 1994 powstało pismo, co to je Drogomir – samozwący się Gorazdem – powołał pod mianem "CZAS STORGJI!", narzekając ku temuż twórczynowi niejakiego Ledarga Lubomirca, przez ogoleńców Kopaczem zwanym, ale o tem może kiedyś-tam-indziej...?
